อัฏฐกะ - หมวด ๘

[๒๙๔] ลักษณะตัดสินธรรมวินัย ๘

[๒๙๔] ลักษณะตัดสินธรรมวินัย ๘ หรือ หลักกำหนดธรรมวินัย ๘ (Dhammavinaya-jānanalakkhaṇa: criteria of the Doctrine and the Discipline)

ธรรมเหล่าใดเป็นไปเพื่อ

  1. วิราคะ คือ ความคลายกำหนัด, ความไม่ติดพัน เป็นอิสระ (Virāga: detachment; dispassionateness) มิใช่เพื่อความกำหนัดย้อมใจ หรือเสริมความติดใคร่
  2. วิสังโยค คือ ความหมดเครื่องผูกรัด, ความไม่ประกอบทุกข์ (Visaṁyoga: release from bondage) มิใช่เพื่อผูกรัด หรือประกอบทุกข์
  3. อปจยะ คือ ความไม่พอกพูนกิเลส (Apacaya: dispersion of defilements) มิใช่เพื่อพอกพูนกิเลส
  4. อัปปิจฉตา คือ ความอยากอันน้อย, ความมักน้อย (Appicchatā: wanting little) มิใช่เพื่อความอยากอันใหญ่, ความมักใหญ่ หรือมักมากอยากใหญ่
  5. สันตุฏฐี คือ ความสันโดษ (Santuṭṭhi: contentment) มิใช่เพื่อความไม่สันโดษ
  6. ปวิเวก คือ ความสงัด (Paviveka: seclusion; solitude) มิใช่เพื่อความคลุกคลีอยู่ในหมู่
  7. วิริยารัมภะ คือ การประกอบความเพียร (Viriyārambha: energy; exertion) มิใช่เพื่อความเกียจคร้าน
  8. สุภรตา คือ ความเลี้ยงง่าย (Subharatā: being easy to support) มิใช่เพื่อความเลี้ยงยาก

ธรรมเหล่านี้ พึงรู้ว่าเป็นธรรม เป็นวินัย เป็นสัตถุสาสน์ คือคำสอนของพระศาสดา; หมวดนี้ตรัสแก่พระนางมหาปชาบดีโคตมี

Vin.II.259; A.IV.280.

วินย.๗/๕๒๓/๓๓๑; องฺ.อฏฺฐก.๒๓/๑๔๓/๒๘๙.

แสดงความคิดเห็น
เว็บไซต์พุทธะ
คำว่า “พุทธะ” นอกจากจะหมายถึง องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ยังหมายถึง การเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน โดยการปฏิบัติธรรมตามหลักธรรมแห่งองค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าอีกด้วย

แสดงความเห็น