[๓๕๘] เวทนา ๑๐๘ (การเสวยอารมณ์, ความรู้สึกรสของอารมณ์ — Vedanā: feeling)
เวทนา ๑๐๘ มีกล่าวถึงในพระสูตรบางแห่งเฉพาะจำนวน (ม.ม.๑๓/๙๙/๙๖; สํ.สฬ.๑๘/๔๑๒/๒๗๘; ๔๒๕/๒๘๓ = M.I.398; S.IV.225,228) และตรัสแจกแจงไว้ใน อัฏฐสตปริยายสูตร (สํ.สฬ.๑๘/๔๓๗/๒๘๘ = S.IV.232) อธิบายโดยย่อดังนี้
เวทนา ๖ (เวทนาเกิดจากสัมผัสทาง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ; ดู [๑๑๓] ) × ๓ (ที่เป็นโสมนัส โทมนัส และอุเบกขา; ดู [๑๑๑]) × ๒ (เป็นเคหสิต คือ อิงเรือน หรือเป็นความรู้สึกแบบชาวบ้านฝ่ายหนึ่ง และเป็นเนกขัมมสิต คือ อิงเนกขัมม์ หรือเป็นความรู้สึกอิงความสละสงบ ฝ่ายหนึ่ง) = ๓๖ × กาล ๓ (อดีต อนาคต ปัจจุบัน) = ๑๐๘
แสดงความคิดเห็น