[๓๐๔] พุทธคุณ ๒ (Buddhaguṇa: virtues, qualities or attributes of the Buddha)
- อัตตหิตสมบัติ (ความถึงพร้อมแห่งประโยชน์ตน, ทรงบำเพ็ญประโยชน์ส่วนพระองค์เองเสร็จสิ้นสมบูรณ์แล้ว — Attahita-sampatti: to have achieved one’s own good; accomplishment of one’s own welfare) พระคุณข้อนี้มุ่งเอาพระปัญญาเป็นหลัก เพราะเป็นเครื่องให้สำเร็จพุทธภาวะ คือ ความเป็นพระพุทธเจ้า และความเป็น อัตตนาถะ คือ พึ่งตน
เองได้ - ปรหิตปฏิบัติ (การปฏิบัติเพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น, ทรงบำเพ็ญพุทธจริยาเพื่อประโยชน์แก่ผู้อื่น — Parahita-paṭipatti: practice for the good or welfare of others) พระคุณข้อนี้มุ่งเอาพระกรุณาเป็นหลัก เพราะเป็นเครื่องให้สำเร็จพุทธกิจ คือ หน้าที่ของพระพุทธเจ้า และความเป็นโลกนาถ คือ เป็นที่พึ่งของชาวโลกได้
พุทธคุณ ๙ ในข้อก่อน [๓๐๓] ย่อลงแล้วเป็น ๒ อย่างดังแสดงมานี้ คือ ข้อ ๑, ๒, ๓, ๕ เป็นส่วนอัตตหิตสมบัติ ข้อ ๖, ๗ เป็นส่วนปรหิตปฏิบัติ ข้อ ๔, ๘, ๙ เป็นทั้งอัตตหิตสมบัติและปรหิตปฏิบัติ
DAṬ.I.8 (ฉบับไทยยังไม่พิมพ์)
วิสุทฺธิ.ฏีกา๑/๒๕๘/๓๘๑; ๒๔๖/๓๓๘ (ฉบับโรมันยังไม่พิมพ์)
แสดงความคิดเห็น