คนที่เค้ามีความทุกข์กันน่ะ เค้าไม่รู้จักอารมณ์ เค้าตามอารมณ์
ที่เราชอบคนนี้ เกลียดคนนี้ เราไม่รู้จักอารมณ์
ถ้าใจของเรามันไม่มีความชอบไม่ชอบ เราก็ไม่ได้พัฒนา
พระพุทธเจ้าถึงสอนให้พระบวชไม่นาน ให้อยู่กับครูบาอาจารย์ ๕ ปี เพื่อที่จะไม่ตามอารมณ์
เพราะอารมณ์นั้นหวั่นไหวเหมือนกับมันพัดใบไม้ให้หวั่นไหวอยู่อย่างนั้น
เราไปอยู่ที่ไหนก็ตาเห็นรูป หูฟังเสียง มีหนาวมีร้อนก็เกิดอารมณ์อยู่อย่างนั้น ถ้าเราหวั่นไหวเราก็แย่
เพราะคนเรามันไม่ตายมันต้องมีอารมณ์
อารมณ์นั้นน่ะทำให้เราได้ปฏิบัติธรรม
ถ้าเราตามอารมณ์ไป เราก็ไม่ได้ปฏิบัติธรรม
ถ้าเราตามอารมณ์ไป เราไม่พอใจคนนี้ เราก็ต้องทะเลาะกับเค้า
ถ้าเราไม่รู้จักอารมณ์น่ะ เจ้านี้มันคิดขึ้นมาก็อยากไลน์โทรศัพท์
เราก็แพ้กิเลสตลอด ต้องรู้จักอารมณ์
เช่นเรากลับไปประเทศเรา คนประเทศเราไม่เห็นด้วยกับเรามาก ถ้าเราไม่รู้จักเราก็ไม่มีที่อยู่เพราะอยู่ไม่กี่คนก็ทะเลาะกันแล้ว
ยิ่งเป็นพวกผู้หญิงนี่ยิ่งทะเลาะกันมาก . . . เห็นด้วยมั้ย
หลวงพ่อกัณหา สุขกาโม ณ วัดป่าทรัพย์ทวีธรรมาราม วันศุกร์ที่ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๖๑