เมื่อทำนายลักษณะพระราชกุมารแล้ว พราหมณ์ทั้ง ๘ และเหล่านักปราชญ์ราชบัณฑิตจึงพร้อมใจกันถวายพระนามพระราชกุมารว่า “สิทธัตถะ” อันหมายถึง ผู้มีความต้องการสำเร็จ หรือ ผู้สำเร็จประโยชน์ที่ประสงค์ และเมื่อถวายบังคมลากลับมาถึงเรือนอันเป็นที่อยู่แห่งตน พราหมณ์ชราทั้ง ๗ ต่างเรียกบุตรของตนมาสั่งว่า
“เมื่อพระราชกุมารเสด็จออกบรรพชา ขอให้เจ้าพึงออกบวชตามเถิด บิดานั้นอายุมากแล้วคงไม่มีโอกาสได้สร้างมหากุศลเหมือนพวกเจ้า”
จำนวนพราหมณ์ทั้ง ๘ นั้น มีเพียงโกณฑัญญพราหมณ์เพียงผู้เดียวที่ยังมีชีวิตอยู่ในวันที่เจ้าชายสิทธัตถะเสด็จออกบรรพชา
แสดงความคิดเห็น
